Rozdział 11

Wyatt znalazł tatę dopiero w kuchni i na szczęście mężczyzna był sam. Podniósł głowę znad gazety i z czułym uśmiechem spojrzał na syna
-Byłem pewny że ty i James wyszliście- powiedział spokojnie
-Tato... mógłbyś porozmawiać ze Starszymi... ty wiesz prawda?- Sam nie wiedział co powiedzieć
-Tak, pokazali mi wszystko, ale nie wiem ile ci powiedział
-Że ma na imię Harry, że...- Wyatt nie chciał się załamywać ale tak długo już powstrzymywał łzy, że teraz ukrył twarz w dłoniach i dał upust smutkowi, a gdy Leo go objął po prostu przytulił się do niego jak małe dziecko
-Musisz być silny dla was obojga i dla waszej przyszłości- mężczyzna bardzo chciał ulżyć synowi ale nie wiedział czy może to zrobić. No i coś zawsze może pójść nie tak, a tego by nie chciał
-Mamy przyszłość?- Wyatt spojrzał tacie w oczy
-Wyatt...- zaczął- Weź niem za rękę ale pamiętaj nikt nie może o tym wiedzieć, ani mama ani Chris ani tym bardziej James
-Harry bardziej do niego pasuje- powiedział młodszy mężczyzna ocierając łzy
-Tak masz rację- Leo uśmiechnął się i ścisnął dłoń syna.

Obaj stanęli w sypialni Wyatta w jakiś ciepły słoneczny poranek. 
-Tato?- Zaczął 
-Nikt nas nie widzi ani nie słyszy, po prostu obserwuj- powiedział mężczyzna i usiadł na parapecie
Nagle drzwi do łazienki się otworzyły i stanął w nich Wyatt nie wyglądał na wiele starszego ale nigdy też nie był tak szczęśliwy. Miał na sobie tylko ręcznik a z jasnych włosów wciąż jeszcze kapała woda
-Wstawaj śpiochu- usiadł na łóżku i ściągnął z kogoś kołdrę
-Daj mi spać- na dźwięk zaspanego głosu Harrego Wyatt uśmiechnął się czule
-Skarbie, mamy wizytę na 10 jest 9- głaskał go po nagim torsie i ramionach
-Nie moja wina to ty nie dałeś mi spać- młodszy mężczyzna usiadł jednak
-Mam nadzieje że nie żałujesz- blondyn pochylił się i pocałował chłopaka namiętnie w usta. Jego dłonie zaczęły powoli dotykać ukochanego ciała
-Wyatt, mieliśmy się pospieszyć- wyszeptał Harry chociaż wcale nie chciał przerywać
-Kochanie jesteś bez serca- westchnął i pomógł mu wstać
-No, już wziąłeś prysznic a ja jeszcze nie.. ale chyba nie musisz...- reszta zdania zniknęła w chichocie gdy Wyatt podniósł go i zaniósł do łazienki.

-Więc mówi pani że wszystko dobrze?- Wyatt rozmawiał właśnie z jakąś kobietą w Szkole Magii
-Tak, o nic nie musisz się martwić, Harry ma się bardzo dobrze. Ciąża chociaż była zaskoczeniem rozwija się prawidłowo...
-Tak ale czy nie jest tak że pierwsze dwa miesiące są decydujące- przerwał jej zdenerwowany blondyn 
-Wyatt, kochanie pani doktor wie co robi- z drugiego pokoju wyszedł Harry- A teraz już chodźmy, obiecałeś mi przecież piknik na plaży a dosłownie przed chwilą dzwonił Chris i prosił o pomoc z jakimś zaklęciem
-Skarbie idziemy do domu, ciocia Pheobe dobierze mi się do skóry jeśli w końcu nie dasz się jej zabrać na zakupy- Wyatt pocałował kochanka
-Więc piknik wieczorem- Harry wtulił się w niego jeszcze bardziej
-I obiecuje że warto będzie czekać- wyszeptał mu do ucha dyskretnie przesuwając rękę na biodro młodszego mężczyzny. Nigdy nie miał go dość.

-Wyatt!!! Piper!!!- Harry leżał na łóżku i trzymał się za brzuch
-Harry?- Do pokoju pierwsza dobiegła kobieta
-Chyba....chyba się zaczyna....

-Taka przyszłość została wam przepowiedziana- odezwał się Leo gdy znów znaleźli się w kuchni
-Więc...i  dziecko...- Wyatt wyglądał blado ale nie przestał uśmiechać się jak szaleniec
-Starsi złączyli wasze losy dla tego dziecka ale nic z tego nie będzie jeśli nie będziecie się kochać
-To nie było w odległej przyszłości prawda?- Wyatt wstał z krzesła
-Tego nie mogę ci powiedzieć- Leo zaczął powoli wychodzić- Idź do niego, ta przyszłość nie jest jeszcze stracona
-Zrobię wszystko by się udało- Wyatt przeniósł się do sypialni i położył obok chłopaka- Harry ja już cię kocham i zrobię wszystko byś pewnego dnia odwzajemnił moje uczucie- ku jego zdziwieniu ciemnowłosy przysunął się bliżej i wtulił w jego klatkę piersiową nie budząc się przy tym jakby była to najbardziej naturalna rzecz na świecie.